۱۳۸۸ آذر ۳۰, دوشنبه

دانلود مستقیم فیلم همه مردان شاه با لینک مدیا فایر 2006 All the King’s Men



دانلود مستقیم فیلم همه مردان شجاع با لینک مدیا فایر 2006 All the King’s Men
imdb: 6.0/10
بازیگران: شان پن، کیت وینسلت؛ جود لاو
کارگردان: استیون زیلان

م شان پن، جود لاو، کیت وینسلت






زیرنویس

درباره فیلم:
در سال 1949 رابرت راسن کارگردان مشهور فیلمی را با اقتباس از رمان برنده جایزه پولیتزر به نام همه مردان شاه نوشته رابرت پن وارن ساخت که به کاری ممتاز و  قابل بحث تبدیل شد. با گذشت زمان بسیار زیادی استیون زیلان به بازسازی این اثر دست زد که خود ریسک بزرگی بود اما با تمام ضعف هایش زیر سایه نسخه اصلی قرار نگرفت.


 

نمایی از داستان:
ویلی استارک (شان پن) مددکار اجتماعی است که زندگی سالمی را در ایالت لوییزیانا می گذارند و هر جایی که احساس کند حقوق مردم پایمال شده است قد علم می کند تا جایی که بعد از حادثه ای در یکی از مدارس به شدت به مسئولین می تازد و این روحیه اش باعث می شود که خیلی زود در دل مردم جا بازکند. انتقادهای از سیاستمداران ایالت به محبوبیتش می افزاید تا جایی که مردم او را به عنوان نماینده انتخاب می کنند.  مدتی می گذرد و شعارهای رنگارنگ و عدالت محور ویلی فقط در حد حرف باقی می ماند و به عمل نمی رسد. قدرت به سرعت او را فاسد می کند و نهایتا خود او یکی از افرادی می شود که با عوام فریبی قصد دارد به قدرت بیشتری دست یابد...


 

بررسی فیلم :
  استیون زیلان در بازسازی رمان مشهور رابرت پن وارن تا حد زیادی موفق نشان میدهد. همه مردان دلیر کاری است که نه تنها  فقط منحصر به زمان خود باقی نمی ماند بلکه تازگی آن هر لحظه بیشتر به چشم می آید. شخصیت ویلی استارک فارغ از آنچه در رمان و فیلم رابرت راسن به نمایش در آمده است، اینجا با توجه به بازی خارق العاده شان پن بی نهایت رئال و قابل لمس است. صحبت درباره استارک البته بسیار سخت و  مهم است زیرا که ما با شخصی روبرو هستیم که در طول فیلم به جای طی کردن یک روند مثبت و رو به جلو در واقع قدم هایی به عقب و در راستای خلاف آنچه را که ادعا می کرده است طی می کند. استارک فردی است که به شدت مردم دار و با اخلاق است. او حتی موقع ملاقات با سردمداران از مشروبات الکلی استفاده نمی کند و به جای آن آب پرتقال را استفاده می کند که با تمسخر آنان روبرو می شود. حتی وقتی از او دعوت می شود که وارد کار سیاست شود بسیار معذب و مردد است. با این حال درست بعد از اینکه قدرت را لمس می کند چنان مدهوش فضا و موقعیت سیاسی اش می شود که دیگر تنها آرمان ها و خواست هایی که قبلا به خاطر مردم برایش اهمیت داشته اند حال فقط به خاطر باقی ماندن در فضای قدرت باارزش می شود. او حتی با خیلی از بزرگان این عرصه من جمله قاضی به نام ایروین (با بازی آنتونی هاپکینز) درگیر می شود و حتی از جک می خواهد که از رازی که سالها قاضی مخفی نگه داشته است سر در بیاورد( با این که ایروین  پدرخوانده اش محسوب می شود) تا بتواند به عنوان باج گیری استفاده کند که این ماجرا در نهایت با خودکشی ایروین به پایان می رسد. غیر از این مسائل ویلی استارک به جایی می رسد که حتی از آدمهای معتمد و معتبر برای حفظ و مشروعیت بخشیدن به اعمالش استفاده تبلیغاتی می کند. به همین منظور آدام فرزند یکی از سناتور های خوشنام ایالت را که دکتر جوانی است به وعده ایجاد بیمارستانی همراه می سازد. او همچنین با سخنان کوبنده و پوپولیسم افراطی سعی می کند همچنان توده های مردم را پشت سر خویش نگه دارد اما در نهایت به دست آدام که دریافته است قربانی منافع ویلی شده است کشته می شود. با این وجود کارگردان استیون زیلان نمی تواند نیمه مثبت و نیمه منفی شخصیت ویلی را به صورت اصولی نمایان سازد و بیننده نمی داند که چگونه ویلی استارک به یکباره تبدیل به شخصیتی دیگر شد طوری که انگار از اول اینگونه بوده است و فصل مربوط به تغییر رفتار های ویلی استارک خیلی شتابزده به نظر می رسد. زیلان همچنین با اینکه نویسنده و کارگردانی چیره دست و قابل تحسین است اما انگار فراموش کرده است که دارد یک فیلم سینمایی با جلوه های تصویری می سازد و نه یک نمایش رادیویی. فیلم از این بابت بسیار ضربه می خورد به طوری که حتی کسی اگر فقط صداها و دیالوگ های فیلم را بشنود مطمئنا به جز لذت نبردن از بازی زیبای بازیگران(الخصوص شان پن) چیزی دیگری را از دست نمی دهد و تمام ماجرا را می تواند دریابد. از شخصیت ویلی که بگذریم نقش پررنگ جک بردون در پیشبرد حوادث غیرقابل انکار است. جک مدام ویلی را تحسین می کند اما خود او نمی داندکه چقدر می تواند در ادامه بر روی ویلی حساب باز کند. با این حال تا لحظه مرگش در کنارش می ماند و حتی به خاطر درخواست ویلی موجبات خودکشی پدرخوانده اش( که قاضی است که در جوانی قتلی را برای رسیدن به قدرت مرتکب شده است) ناخواسته فراهم می آورد.
همه مردان دلیر دارای دیالوگ های جالب و قابل تاملی است و این از نکات مثبت اثر است و یک سر این موضوع مطمئنا به حضور استیون زیلان برمی گردد. فیلم پر از استعاره و گوش کنایه است به زمانه امروز و حتی خیلی از منتقدان آمریکایی آنرا فیلمی علیه جرج بوش می پندارند که با همین شیوه استارکی و پوپولیسم ناشی از جلب توجه مردم موفق به حضور در کاخ سفید شد. در واقع یکی دیگر از دلایلی که چنین انگی به فیلم زده می شود این است که سیاستمداران منفی همه مردان دلیر در واقع جمهوری خواهان هستند و کار گرایش هایی به تفکرات دموکرات ها دارد. به هرحال خارج از مسائل سیاسی که کار را کاملا تحت شعاع خویش قرار داده 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

Introduction