imdb: 6.9/10
کارگردان: کیم کی دوک
کره جنوبیhttp://www.mediafire.com/?sharekey=70d9c69a4bc5429e24a64199ac7f73e5dcbd824f82d8d8d4e91dc00c2f906379
pass: halinh.vn
زیرنویس
http://www.all4divx.com/subtitles/Breath/Farsi+Persian/1
حالا دیگه تقریباً همه می دونن که من چقدر به تفکر کیم کی داک و طرز بیان تفکرش یعنی سینماش علاقه دارم و منتظرم تا بعد از دیدن همه کارهای این کره ای شهیر یک مقاله کلی تر و رسمی تر پیرامون سینمای او بنویسم. به همین خاطر یکی از دیگر از بهترین فیلم های کیم کی داک که به نظر من بین سه کار برترش تا جایی که من دیدم قرار می گیرد یعنی فیلم نفس را به صورت خیلی کلی و جامعه بحث می کنم.
نفس ساختاری دارد که باید حتماً چند بار ببینید و با سینمای داک آشنا باشید تا متوجه رمز فیلم بشوید و بعد از آن است که شیرینی تماشای فیلم به جانتان می نشیند. فیلمی که دنبال مفهوم زیبایی است که در تمامی نوشته های کیم کی داک وجود دارد یعنی انقلاب درونی و گذشتن از خواسته ای برای به آرمان رسیدن. مفهمومی که به شدت زیباست و به همین خاطر من فیلم های کیم کی داک را مقدس می دانم و همیشه تکرار می کنم.
نفس روایت بسیار پیچیده زنی است که در زندان گذشته خود اسیر شده.
فیلم تنها سه شخصیت اصلی دارد. زن و شوهر و بچه!
باقی شخصیت ها همه خود زن هستند و در واقع درونیات او. درونیات زنی که انگار درون خودش گیر کرده! مجسمه ای که می سازد و نماد خودبینی و شاید توجه به خویشتنی است که از کودکی و بر اثر یک سری حوادث با اوست و این انقلاب درونی در او به طرز زیبایی آغاز می شود.
زندانی که در شرف اعدام است مدام خودکشی می کند با جسم تیزی که خاطرات او را روی دیواره ذهنش حک کرده…مدام زن در یک قدمی شکست و مرگ قرار دارد تا این که بالاخره به زندان می رود…تصمیم می گیرد و با گذشت یک دوره و سوزاندن خاطرات و آرزوها به جایی می رسد که خود محبوسش را می کشد و به کانون خانواده اش باز می گردد. به زندگی ای که حس نمی کرد.
شاید زندانبان نماد مغز و تفکرش بود و زندانی دوم نماد حس و احساس و باقی زندانیان نیاز نمادهای وجودی زن.
زنی که آرزویش نفس نکشیدن وزندگی کردن بود…بالاخره در سکانس پایانی نفسش را می برد و بی نفس زندگی می کند.
فیلم به شدت اخلاقی و انسانی است و مثل همیشه کیم کی داک حماسه یک تغییر درونی را آن طور که باب میل من است رسم می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر